كانت بهيه/الشاعر/محمد البلاط

كانت بهيه
كانت بهيه اما كان فى قلوبنا قناعه
وموتها من قهرها من ولدها فى ساعه
كذب فى كذب وخداع ووهم و اشاعه
..................
كانت بهيه اما كان فيه دقيق ومنخل
وغله زرع ارضها وغربال بيه تنخل
كانت بهيه بمجدها بكانون وفرن
وخير من ارضها كام كوم فى الجورن
وكان دلعها وفرحها بخلخال مطلى
ايامها كان الشيح دوا وعلاج لبطنى
ايام ماكان اكلنا سطر وبنسيب سطر
وخير شقانا وارضنا مخزون فى قلب المطر
ايام طريقنا الترابى ورشه بمايه
ايام ترع فيها السمك ومصرف هديه
ايام ماكان الشبك للرزق مش غيه
كانت خلا وكان الملك حنطور
مفيش هنا تنتظر وامتى يجيلك دور
...........................
واوعاك تقولى بهيه كانت فى بوق السبع
كان سبع بيحبها مفيش كلاب ولا ضبع
ولا ديب جه من الخلا وحاول يجرب
يهدم عليها عشها او منها يقرب
وكان راعى الغنم ملهى بعزف الناى
ولا فكر محيره ولا مشغول بالجاى
....................
كانت بهيه بهيه بلبسها الكستور
ايام ما كان ابنها نفسه فى لباس دمور
وكان جهاز عرسها صندوق فيه مكحله
ومرايه ممكن تكون مشطوفه ومكسره
وفوطه معطره وليفه وفلايه
وبأيدها وشغلها منديل باويه
ويقولوا يا بختها لو كان فيه صوره
كان ده كان مهرها واياس ومنخل
ومطرحه مرحرحه وغربال بيه تنخل
وتشوفها يوم عرسها فرحانه بالخلخال
وكام اسوره من عظم ومطلى بالالوان
.......................
ظلموا البنيه بفكره مش ليها
انتى الاميره اللى هي ربى يخليها
ولونوا وشها ومنكير فى ايديها
ضاعت بهيه وصباها راح مع الماضى
صندوق فرحها اتكسر ومن الجهاز فاضى
.................
كانت بهيه اما كان فيه فى الزمن انسان
طمع الكلاب والغجر وقسموها كمان
قطعوا فروع الشجر وخربوا البستان
فى ركن اخر البلد بنوا قبرها فى مكان
مكتوب عليه التاريخ وبين قوسين ( كان )
كانت بهيه اما كان فى قلوبنا قناعه
وموتها من قهرها من ولدها فى ساعه
كذب فى كذب وخداع ووهم و اشاعه
( كانت بهيه )
بقلم محمد البلاط